मंगळवार, २० फेब्रुवारी, २०१८

अश्लील कृत्य!


काल आणि काही दिवसांपूर्वी एक बातमी वृत्तपत्रांमध्ये झळकत आहे. या दोन्ही बातम्यांचे मथळे आणि त्यातील घटनांकडे बघायचा माध्यमांचा आणि (अडाणी) समाजाचा दृष्टीकोन मला कोड्यात टाकतो आहे.

दोन्ही घटनांमध्ये दोन पुरुषांनी सार्वजनिक ठिकाणी हस्तमैथुन केला आहे.

मला मात्र वेगळाच प्रश्न पडला आहे. मुळात हस्तमैथुन ही अश्लील कृती आहे का? या प्रश्नाचे उत्तर वैद्यकीयदृष्ट्या "नक्कीच नाही" असे शहाण्या माणसांचे उत्तर असेल.  मग तो सार्वजनिक ठिकाणी केल्याने अश्लील ठरतो का? हे तपासायला हवे.  सार्वजनिक ठिकाणी मलमूत्र विसर्जन करणे हे अश्लील कृत्य नक्कीच नाही (तशा बातम्या वृत्तपत्रांमध्ये नक्कीच येत नाही). पण हस्तमैथुन मात्र बातमीचा आणि निषेधाचा विषय ठरतो हे मात्र अगम्य कोडे आहे.

वास्तविक मलमूत्र विसर्जनाप्रमाणे हस्तमैथुनात लैंगिक भावनांच्या कोंडमार्‍याचा निचरा होतो. मलमूत्र विसर्जनाची सोय नसल्यास लोक उघड्य़ावर ते करतात आणि आपण ते ’स्वीकारतो’! काही आजारात मलमूत्र प्रवृत्तीवरील नियंत्रण कमी होते, ते ही आपण स्वीकारतो. तसेच लैंगिक भावनांच्या विसर्जनाची **सोय नसलेल्या** व्यक्तीने तो उघड्यावर  केल्यास त्याकडे सहानुभूतीने पहायला हवे. "अश्लील, अश्लील" असे ओरडून हस्तमैथुनाबद्दल गैरसमज तसेच वाढत राहतील. 

या पार्श्वभूमीवर काही दिवसांपूर्वी "कामाच्या ठिकाणी हस्तमैथुन" या विषयावरील पाश्चात्य वृत्तपत्रातील चर्चा वाचनात आली. (http://metro.co.uk/2017/01/20/we-tried-masturbating-at-work-for-a-week-and-this-is-what-happened-6393673/). मग  डोक्यात उजेड पडला - जे प्रश्न समाजाला सोडवता येत नाहीत ते एक तर नाकारायचे किंवा प्रश्न उपस्थित करणार्‍यांचे तोंड दाबून टाकायचे किंवा त्या व्यक्तीला विकृत ठरवायचे, एव्हढेच समाजाला येते.

आय०आय०टीत असताना मी माझ्या एका डॉक्टर मित्राला माझ्या हस्तमैथुनाबद्दलच्या काही शंका विचारल्या होत्या. तेव्हा त्याने एक छान उत्तर दिले होते. तो म्हणाला - "शरीरात जे पदार्थ बाहेर टाकण्यासाठी निर्माण होतात, ते बाहेरच पडायला हवेत. ते शरीरातच ठेवणे अजिबात हितावह नसते." 

असो. या विषयाच्या अनुषंगाने बरेच लिहीण्यासारखे आहे. पण पुन्हा एखादी "अश्लील कृत्याची" बातमी वृत्तपत्रात येईल तेव्हा...

मंगळवार, १३ फेब्रुवारी, २०१८

श्री० देवेन्द्र फडणवीस

श्री० देवेन्द्र फडणवीस
मुख्यमंत्री
महाराष्ट्र

स०न०वि०वि०

मंत्रालयात आत्महत्या वाढू लागल्याने नायलॉनच्या जाळ्या बसवण्यात येणार असल्याचे वृत्त आत्ताच म०टा०मध्ये वाचले.
जाळ्या बसवल्या तरीही लोक आत्महत्येचे इतर मार्ग अवलंबू शकतात हे आपल्या लक्षात आले असेलच.

तेव्हा या समस्येचे मूलभूत उत्तर शोधण्याची गरज आहे. व्यवस्थेने हतबल झालेल्या आणि आत्महत्येचे टोक गाठणार्‍या प्रत्येक व्यक्तीमध्ये "विवेक संवर्धनाची" गरज आहे, हे आपल्या अजून कुणीही लक्षात आणून दिले नाही याचे सखेद आश्चर्य वाटले.

यासाठी मंत्रालयात प्रत्येक मजल्यावर अंधश्रद्धा निर्मूलन समितीला "विवेक संवर्धन केंद्र" चालविण्याचे कंत्राट द्यावे. सरकारी व्यवस्थेने वैफल्य आलेल्या प्रत्येक व्यक्तीला वेळीच या केंद्रात पाठविण्यात यावे अशी मी नम्र सूचना करतो.

पुढेमागे देशात सर्व मंत्रालयात अशी "विवेक संवर्धन केंद्रे" उघडता येतील.

कळावे
आपला

राजीव उपाध्ये

शुक्रवार, ९ फेब्रुवारी, २०१८

किडक्या प्रजेचे तर्कशास्त्र आणि नैतिकता



’चाळीत निपजलेल्यांचे तर्कशास्त्र चाळीतल्या वातावरणासारखे कुबट आणि सडके असते’ असे विधान मी एका दीडशहाण्या बुद्धीवादी बाईला सुनवण्यासाठी केले होते. एका टुकार विद्यापीठात कसले तरी तुकडे मोडणार्‍या या बाई एका सिक्रेट ग्रुपमध्ये त्यांची हूशारी कुचेष्टा आणि टिंगलटवाळी यात खर्च करण्यात व्यस्त असतात.


नंतर माझ्या विधानातील मथितार्थ समजाऊन घेण्याची कुवत नसलेल्या बाईंच्या चमच्यांनी माझी कोंडी करून मला एकाकी पाडले होते.


अनेक बुद्धीवाद्याना सर्वच विज्ञान समजते असे नाही. अधिजनुकशास्त्रासारख्या आधुनिक विज्ञानशाखेतले संशोधन जे धोक्याचे इशारे देत आहे, ते समजून घ्यायची कुवत या दीडशहाण्या विज्ञानवाद्यांमध्ये नाही. माझे मित्र डॉ. दीक्षित म्हणतात त्याप्रमाणे - म्ह० डॉक्टरांना जिनेटीक्स समजत नाही तिथे इतरांना (आणि कुचेष्टा आणि टवाळी हा परमधर्म असलेल्यांना) जिनेटीक्स आणि एपिजिनेटीक्स कुठुन कळणार?


माझे वरील विधान, ’मुंबईकर किडकी प्रजा निर्माण करत आहेत’ हे मी अलिकडे केलेले विधान आणि आज म०टा० मध्ये प्रसिद्ध झालेली खालील बातमी, आणि माझ्या भिंतीवर शेअर केलेले अधिजनुकशास्त्रातील संशोधनाचे दाखले, हे सर्व कुठेतरी एकमेकांशी जोडलेले आहेत आणि मानवाचे भवितव्य वाटते तेव्ह्ढे उत्साहवर्धक नाही...
असो.