आज मी विशेष खुषीत आहे.

लोकहो,

आज मी विशेष खुषीत आहे. काही जणांना अशी पोस्ट टाकणे बालीशपणा वाटेल. पण मला त्यामुळे काहीही फरक पडणार नाही.

नुकत्याच दोन "पवित्र" गुरुवर्यांनी दिलेल्या कडवट अनुभवानंतर हा अनुभव स्वत:वरचा विश्वास दृढ करणारा ठरला.


डॉ. जगन्नाथ दीक्षितांना मी अद्याप एकदाही प्रत्यक्ष भेटलेलो नाही. फार काय आमचे काहीवर्षांपूर्वी एका ग्रुपमध्ये कडाक्याचे भांडण झाले असूनही त्यांनी मला कोणताही कडवटपणा न ठेवता माझ्या लेखनप्रकल्पासाठी ’सहलेखक’ होशील का असे विचारले आणि मी पुढचा मागचा विचार न करता हो म्हटले. आणि लगेच आमचा प्रकल्प सुरू झाला. या प्रकल्पातील एक महत्त्वाचा टप्पा आम्ही काल पूर्ण केला. आज डॉ. दीक्षितांचे पुढे आलेले मेल मला बरेच काही देऊन गेले. त्याचे मूल्य मला करता येत नाही.

"Hello RU: I am done from reviewing the draft from my side and ready to sign off. Please give me your final OK and I will send the draft in 3 parts to Ekata. Then we need to talk about publishing it in a book both Marathi- and English translation in the same book. I will talk to you shortly. I want to thank you for your patience and input which definitely has nothing but made the final superior outcome. You almost had given up at the beginning of the year - but I had faith in you. Thanks again....JD"

मी मेडीकल लिटरेचर वाचू नये, असे सुरुवातीला त्यांचेही (अनेक डॉ.सारखे) मत होते. पण नंतर नाउमेद न करता त्यांनी माझ्या "खोडीचा" विधायक उपयोग करून घेतला. हे मी काहीजणांना उद्देशून आणि मुद्दामून लिहीत आहे. त्यातले पुष्कळ उंटावरून शेळ्या हाकणारे आणि स्वत:ला बुद्धीवादी म्हणवणारे आहेत.

हा प्रकल्प करताना मुख्य अडचण माझ्या पाठदूखीची होती. माझ्या पूर्णपणे कलाने घेऊन, माझ्या विचारांना आणि आकलनाला टवाळी न करता योग्य तो वाव हे लेखन करताना त्यांनी दिला. हा त्यांचा मोठेपणा मला नमूद करणे आवश्यक आहे.

Thank you Dr. Jay Dixit once again. It helped me to dissolve lot of pains.